Woonagenda 2020 - 2023 - Wonen in Den Haag

Den Haag kampt met een enorme woningnood. Den Haag groeit de komende jaren met 4 tot 5.000 inwoners per jaar. Om te zorgen dat iedereen in onze stad prettig kan wonen zijn dan ook flinke maatregelen nodig voor de Haagse woningmarkt. In de Woonagenda 2020-2023 staan deze maatregelen.

Ze moeten zorgen voor voldoende en betaalbare woningen én bijdragen aan de aantrekkelijkheid van Den Haag als woonstad.

In Den Haag zijn te weinig woningen voor het aantal woningzoekenden. Dat geldt voor alle prijsklassen. De maatregelen uit de Woonagenda doen daar de komende jaren iets aan. Het gaat zowel om nieuwbouw als om maatregelen voor bestaande woningen in de stad.

Haags samen wonen

De Woonagenda 2020-2023 is een nieuwe versie van de vorige Woonagenda 2019-2023, aangevuld met maatregelen uit het coalitieakkoord ‘Samen voor de stad’. Uitgangspunt is dat iedere inwoner van Den Haag fatsoenlijk en betaalbaar kan wonen. Betaalbaar wonen moet haalbaar zijn voor starters, ouderen, studenten én gezinnen. Haags samen wonen, daar geloven we in.

De woningbouwambitie is opgeschroefd van 2.500 naar 4.000 woningen per jaar. Ook wordt onder andere € 50 miljoen uitgetrokken voor betaalbare woningen

Een groot deel van de maatregelen zijn opgenomen in de huisvestingsverordening die is ingegaan op 1 juli 2019. Voor een ander deel van de maatregelen maakt de gemeente afspraken met partijen in de stad, zoals woningcorporaties, ontwikkelaars en beleggers.

Maatregelen

De maatregelen in de Woonagenda zijn ingedeeld in 4 thema’s:

1. Middensegment

De gemeente voert de komende jaren een huisvestingsvergunning in voor zowel de sociale huursector als de middenhuursector. Deze vergunning is nodig om een woning te mogen huren. Een verhuurder mag geen woning verhuren aan iemand zonder vergunning. Hierdoor blijven voldoende goedkope en middeldure huurwoningen beschikbaar voor mensen met de juiste bijpassende inkomens.
Bij nieuwbouw is minimaal 20% van de woningen een middeldure huurwoning met een huur onder € 985 (prijspeil 2020). De helft van die middeldure huurwoningen heeft een huur onder de € 880 (prijspeil 2020).
We streven naar 20% betaalbare koopwoningen in nieuwbouw.

2. Goedkoop segment

De jaarlijkse bouwambitie is verhoogd. De norm van 30% sociale woningbouw voor de hele stad groeit hierbij mee. De corporaties zijn het eerst in beeld bij de bouw van sociale woningbouw.
De regels voor een urgentieverklaring worden duidelijker beschreven. Alleen huishoudens die het echt nodig hebben, kunnen aanspraak maken op een urgentieverklaring.
Om starters te helpen verloot Den Haag 5% van de vrijkomende sociale huurwoningen onder deze doelgroep.
De gemeente stimuleert dat mensen die ‘te ruim’ wonen doorstromen naar een beter passende woning. Zo komen er meer sociale huurwoningen vrij.
Op beperkte schaal voert de gemeente een actief grondbeleid als dat helpt om de bouw van sociale huur en starterswoningen te ondersteunen.

3. Leefbaarheid

Het verbouwen van een woning tot 2 of meer zelfstandige woningen (bouwkundig splitsen) kan alleen nog in een beperkt aantal gebieden en onder bepaalde voorwaarden. Ook de regels voor kamerbewoning en kamerverhuurders worden strenger. Dit voorkomt negatieve gevolgen voor het karakter en de leefbaarheid van buurten.
Bij nieuwbouw is maximaal 20% van de woningen een kleine woning (woonoppervlak van minder dan 40 vierkante meter in het centrum en minder dan 50 vierkante meter in de rest van de stad).
De gemeente neemt maatregelen om grootschalige woninghandel/opkoop (“Buy to let”) tegen te gaan.
De schimmelaanpak wordt versterkt, een woning-APK wordt ingevoerd en de VvE-balie wordt uitgebreid met een huurdersbalie.

4. Doelgroepen

Er is in Den Haag een groot tekort aan bepaalde beroepsgroepen zoals leraren, agenten en zorgpersoneel. Daarom experimenteert de gemeente met manieren om deze beroepsgroepen te helpen bij het vinden van huisvesting. Zo maken we het aantrekkelijker om deze beroepen uit te oefenen in Den Haag.
De gemeente stopt met het beleid om het aantal woonwagenstandplaatsen te verminderen en breidt het aantal standplaatsen op kleine schaal uit.
Er komen extra maatregelen voor het huisvesten van specifieke groepen zoals studenten, zorgdoelgroepen, ouderen en arbeidsmigranten.